Ο ασπρόμαυρος κλόουν - η ιστορία

Μία φορά και έναν καιρό ήταν ένας κλόουν που πήγαινε σε όλα τα παιδιά που γιόρταζαν και τους έκανε έκπληξη και τους έδινε δώρα. Μία φορά, όμως, τον πήρε ο ύπνος και ξέχασε να πάει σε ένα παιδάκι. Από τότε, από τη λύπη του παιδιού και τη δική του, έγινε ασπρόμαυρος... 

Από τότε κανένα παιδάκι δεν τον ήθελε στο πάρτυ του. Και έτσι ο ασπρόμαυρος κλόουν μας, άρχισε να περπατάει μακριά από τα παιδικά γέλια, μέχρι που απομακρύνθηκε τόσο πολύ από την πόλη και βρέθηκε μόνος του, ψηλά σε ένα βουνό. 

Στην ησυχία του βουνού ξαφνικά άκουσε φωνούλες πολλές.

- Ψιτ, ψιτ, εσύ εκεί κάτω, ψιτ! Ήταν τα χρώματα ενός ουράνιου τόξου που του φώναζαν. Γύρισε το βλέμμα του και τα είδε...Εντυπωσιάστηκε. Ποτέ ξανά δεν είχε δει από κοντά ένα ουράνιο τόξο και, φυσικά, ποτέ ξανά δεν του είχαν ξαναμιλήσει οι χρωματιστές λωρίδες του! 

- Να ήξερες πόσο σε ζηλεύουμε!, του είπαν. 

- Τι;;;, απόρησε ο ασπρόμαυρος κλόουν. Μα γιατί; 

- Είναι απλό. Εσύ έχεις τα δύο χρώματα που μας λείπουν εδώ πάνω. Το ήξερες ότι το μαύρο ρουφάει τη ζέστη; Και ότι το άσπρο τη διώχνει; Κάποιες πολύ κρύες ημέρες θα θέλαμε να είχαμε λίγο από το μαύρο σου και τις πιο ζεστές, λίγο από το άσπρο σου. 

- Κι εγώ θα ήθελα να είμαι πολύχρωμος, όπως εσείς..., είπε ο ασπρόμαυρος κλόουν και τους διηγήθηκε την περιπέτειά του. 

Το ουράνιο τόξο κάλεσε όλες τις λωρίδες του να συζητήσουν και κατέληξαν ότι θα μπορούσαν να δώσουν από λίγο χρώμα η καθεμία και λίγη μαγική σκόνη να πάει ως δώρο στα επόμενα γενέθλια του παιδιού που είχε ξεχάσει και αυτός, σε αντάλλαγμα, θα τους έδινε τη στολή του!  

Έτσι και έγινε! Ο πολύχρωμος, πια, κλόουν έφτιαξε μία ουράνια στολή με τα καινούρια χρώματα και ξανακέρδισε τα γαργαριστά γέλια των παιδιών, ακόμα και εκείνου που είχε παραμελήσει.  

Και το ουράνιο τόξο έμεινε με την ασπρόμαυρη στολή και όταν έχει πολύ πολύ κρύο τη φοράει από τη μαύρη της μεριά και κρύβεται μέσα στα μαύρα σύννεφα και όταν έχει πολλή πολλή ζέστη τη φοράει από την άσπρη της μεριά και χάνεται μέσα στο φως του ήλιου...Μόνο όταν έχει ηρεμήσει ο ουρανός μετά από μία βροχή και ο ήλιος ίσα που ξεπροβάλλει, τη βγάζει και γεμίζει τον τόπο με τα λαμπρά του χρώματα! 

Ιστορία "Κολλητήρι"