Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Το μισό πορτοκάλι

Οι ιδιωματισμοί, οι εκφράσεις και οι παροιμίες της γλώσσας αποτελούν θησαυρό στα χέρια κάθε παραμυθά! Πάμε να συνεχίσουμε να παίζουμε με τις ισπανικές εκφράσεις.

  • LA MEDIA NARANJA = Το μισό πορτοκάλι
Η φράση αυτή χρησιμοποιείται για να δηλώσει "το άλλο μας μισό", το έτερόν μας ήμισυ, το μεγάλο έρωτα, σύμφωνα με Hollywood και Disney. 


ΤΑ ΔΥΟ ΜΙΣΑ - Ιστορία λυπημένη

Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε ένα πορτοκάλι χαρούμενο, που μεγάλωνε γερό και ζουμερό σε μία πορτοκαλιά, στα βάθη της Μεσσηνίας. Όταν αυτό και οι συμμαθητές του μεγάλωσαν αρκετά, τους ανακοίνωσαν ότι θα τα μεταφέρουν σε κάποιο άλλο μέρος, για να πραγματοποιήσουν το όνειρο της ζωής τους...να γίνουν χυμός!

Έτσι και έγινε! Ενθουσιασμένα όλα τα πορτοκάλια, αλλά και με εμφανή συγκίνηση, φιλήθηκαν και αποχαιρετίστηκαν. Οι δρόμοι τους έπρεπε να χωρίσουν. Το πορτοκάλι μας, θα το πήγαιναν, λέει, σε μία λαϊκή αγορά, σε μία μεγάλη πόλη. Λυπημένο που έχανε τους φίλους του, αλλά περήφανο που θα έκανε το όνειρό του πραγματικότητα, ξεκίνησε για το ταξίδι του. Πόσα πράγματα είδε στη διαδρομή! Ανθρώπους με μαύρα, μακριά, παράξενα ρούχα, μαύρο καπέλο και γένια, τροπικά ζώα που έβλεπε για πρώτη φορά - μάλλον "γάτες" τα λέγανε -, χρώματα που αναβόσβηναν μόνα τους και οι οδηγοί τα υπάκουγαν...Ένας τρελός κόσμος τον περίμενε μακριά από το ασφαλές και ήσυχο αγρόκτημα της νιότης του.

Μια μέρα, έφτασε επιτέλους στον προορισμό του. Όχι στη λαϊκή. Από εκεί πέρασε για λίγες ώρες και το βάλανε σώνει και ντε να κάνει ηλιοθεραπεία και να χαμογελάει στον κόσμο που περνούσε. Αλλά ήρθε μία όμορφη κοπέλα και το έβαλε σε μία σακούλα, μαζί με άλλους συμπατριώτες του και ξενόφερτους. Η τύχη που είχε δεν περιγράφεται! Γιατί όση ώρα λιαζόταν στη λαϊκή, είχαν περάσει λογιών λογιών γυναίκες, οι περισσότερες άσχημες ή γιαγιάδες, μόνο η δική του ήταν όμορφη και νεαρή! Έφτασε, λοιπόν, στον προορισμό του. Ήταν μία καφετέρια.

Το έβαλαν στην ουρά και περίμενε μαζί με τα υπόλοιπα, καταχαρούμενο, να γίνει επιτέλους χυμός! Περίμενε, περίμενε...Κάποια στιγμή, απόγευμα πρέπει να ήταν, το πλησιάζει η κοπέλα, το πιάνει απαλά, του κάνει ένα δροσερό ντουζ και...το κόβει στη μέση. Αυτή την εξέλιξη δεν την περίμενε το πορτοκάλι μας. Άλλα του είχαν πει. Ένιωσε...μισό! Πού να φανταζόταν και τι θα ακολουθούσε...

Άρχισε να φωνάζει στο άλλο μισό του, αλλά αυτό δεν πρόλαβε να απαντήσει γιατί η κοπέλα το πήρε μακριά. Ένας περίεργος θόρυβος ακούστηκε, ββββουυ και μετά σιωπή. Πού είχε πάει το μισό του; Τι του είχε κάνει; Η κοπέλα στάθηκε απειλητικά πάνω του και την ώρα που έκανε να το πιάσει, το πορτοκάλι μας, με μία απότομη κίνηση, βρέθηκε στο πάτωμα του μαγαζιού. Ένα χέρι απειλητικό το πλησίασε και το πέταξε στον κάδο των σκουπιδιών.

Το πορτοκάλι μας κρύωνε πολύ και το είχαν πάρει τα ζουμιά. Ήταν σκοτεινά εκεί μέσα και οι μυρωδιές που του έρχονταν κάθε άλλο από ευχάριστες ήταν. Φοβόταν τόσο πολύ και ήθελε τόσο να ξαναδεί, έστω και για τελευταία φορά, το άλλο του μισό. Κάπου κάπου το καπάκι άνοιγε και στον κάδο έμπαιναν καινούρια πλάσματα, άγνωστα σε αυτόν, αμίλητα. Ώσπου, μέσα στη σιωπή άκουσε μία γλυκιά φωνούλα.

-Είναι κανείς που μιλάει τη γλώσσα μου;, είπε κάποιος.
-Ναι, εδώ, εδώ!!, είπε με ελπίδα το πορτοκάλι.

Ακούστηκαν συρσίματα και σε λίγο είχε δίπλα του ένα...μισό μήλο.

-Γεια! Είμαι ένα μήλο, είπε το μήλο.
-Γεια! Είμαι ένα πορτοκάλι, είπε το πορτοκάλι. Πώς βρέθηκες εδώ;
-Ήρθα λίγο μετά από εσένα. Είδα τι σου κάνανε και είπα να το σκάσω κι εγώ με το δικό σου κόλπο.
-Μα, γιατί; Εσύ δεν ήθελες να γίνεις χυμός;
-Ήθελα, μέχρι που είδα τι κάνανε στα υπόλοιπα φρούτα και άλλαξα γνώμη. Τα βάζουν σε ένα γυάλινο κλουβί και τα αλέθουν. Ξέρεις τι θα πει "αλέθουν";, είπε το μήλο.
- Όχι και ούτε θέλω να μάθω, είπε το πορτοκάλι.
-Ούτε εγώ ξέρω τι σημαίνει, αλλά δεν είναι κάτι καλό, είπε το μήλο.
-Και το άλλο σου μισό; Γιατί δεν ήρθε μαζί σου;, ρώτησε το πορτοκάλι.
-Γιατί δεν πρόλαβε. Το άρπαξαν πολύ γρήγορα. Θέλεις να γίνεις εσύ το άλλο μου μισό;
-Μα, γίνεται;, αναρωτήθηκε το πορτοκάλι.
-Γιατί όχι; Θα πιαστούμε αγκαλιά και θα γίνουμε ένα.

Έτσι και έκαναν. Πιάστηκαν αγκαλιά και με την κουβέντα και την καλή παρέα σταμάτησε και το κρύο, και ο φόβος και το σκοτάδι. Και έμειναν έτσι, αγκαλιά, τα δύο μισά, μέχρι που σάπισαν...

Ιστορία "Κολλητήρι"

ΑΣΚΗΣΗ
  • Επινοήστε μία παρόμοια ιστορία, με ευτυχισμένο τέλος, για τα μικρά παιδιά. Μπορείτε να αλλάξετε τη ροή από το σημείο που φτάνει το πορτοκάλι στην καφετέρια. 
  • Για του Αγίου Βαλεντίνου υπάρχει ένα παιχνίδι με χάρτινες καρδούλες που κόβονται στη μέση, ανακατεύονται και τα παιδιά ψάχνουν το άλλο μισό. Μπορείτε να το παίξετε με χάρτινα πορτοκάλια διαφόρων μεγεθών. Δοκιμάστε το και στο σπίτι με ζωντανά πορτοκάλια, 1 ανά 2 άτομα! Να είναι η εποχή τους!!

1 σχόλιο: